Diagnostiek
Soms schrikken ouders van het woord diagnose, je wil veelal geen stempel of label voor je kind. Daarbij denk je misschien aan een classificatie van een psychische stoornis zoals ADHD of autisme. Er is echter verschil tussen een classificatie en een diagnose. Bij een classificatie wordt er een naam gegeven aan een aantal gedragskenmerken die op dat moment worden gezien. Een diagnose daarentegen is een beschrijvend beeld van het kind, waarin je je kind herkent. Een diagnose vertelt iets over het kind, de omgeving en aanleg en hoe dit alles samenhangt. Binnen diagnostiek worden de zorgen en krachten in kaart gebracht en wordt er gezocht naar mogelijke verklaringen. Dit alles heeft als doel om een goed onderbouwd advies te geven gericht op het bereiken van de gewenste situatie door middel van behandeling. Een diagnose geeft ook richting aan de behandeling.
Het is dan ook goed mogelijk dat er wel een diagnose is zonder classificatie. Dat is meestal zo. Maar ook bij een classificatie is een beschrijvende diagnose belangrijk. Immers het ene kind met autisme is het andere niet.
Een diagnostisch onderzoek kan op zichzelf staan, kan voorafgegaan worden aan behandeling en kan in de loop van de behandeling opgestart worden.